بی تو ای صاحب الزمان
بی قرارم هر زمان
از غمِ هجر تو من دل خسته ام
هم چو مرغی بال و پر بشکسته ام
کی شود آیینِ زارِ بر دل اندازی تو یارا
بر دلِ خسته که دم سازی تو یارا
دِه مدالِ دیده با نیزِ عنایت
به من از مهر و عشق بازی خدایا
یابن الحسن آقا بیا
ای تو شور عشقِ من
روشنیِ انجمن
بی تو در دامِ بلا افتاده ام
بر تو یارا جان و دل را داده ام
از فراق تو شده حالِ منه خسته پریشان
کی می آیی منجی و سلطانِ امکان
عُقده ها را وا کنی با یک نگر ای نور یزدان
بین چه کرده با دل من سوز هجران
یابن الحسن آقا بیا